Sevgili Egemen,

Seninle 1998 yılında ilk uzman doktor olduğun sıralarda Kadıköy Şifa’da yollarımız kesişti sana kendimi hatırlatmak ve birlikte kat ettiğimiz yolları yılları hatırlatmak isterim.

20.12.1962 dogumluyum tanıştığımızda 36 yasında 11 yaşında kız çocuğu olan evli mutsuz bir kadındım. Sana ilk muayene oldugumda vajinal kanamaları çok sık olan bir hasta idim bana tedaviye başlardın daha tedavim bitmeden başka bir problemle tekrar karsına gelirdim her seferinde  sana büyük şoklar yaşatıyordum bu böyle uzun yıllar devam etti bir çok kadının yaşadığı vajinalar kanama, yanma, kaşıntı, akıntı, mantar daha hatırlayamadığım niceleri her seferinde bana o kadar yakın ve içten davranırdın ki bıkmadan usanmadan beni büyük bir sabırla sevecenlikle dinler not alırdın hatta bana prima hastam diye isim takmıştın eşimle ilgili tüm sıkıntılarımı sana anlatırdım eşim inanılmaz seks düşkünü idi ve beni binlerce kadınla aldatırdı ben tipik Türk kadını kızımı babasız büyütmem kol kırılır yen içinde kalır diyerek kimselere evliliğim hakkında bir şey anlatmayıp hayatım boyunca mutlu eş tiyatrosunu oynardım bunun bedelinide saglıgımla oduyordum. Ayrıca eşim tarafından sürekli manevi işkence görüp aşağılanıp küçümsenirdim bu beni iyice mutsuz bir kadın yapardı derken bir gün aşırı kanamalı olarak Kadıköy Şifa ya acil e geldim sen beni gördüğünde apar topar ameliyathaneyi açtırdın o günkü üzüntün gerçekten gözümün önünden gitmez her işini bırakıp bana gerekli operasyonu yaptın 2 gün hastane de yattım sonrasında bana yeter artık çektiklerin  aklını başına topla ne yapman gerektiğini biliyorsun diyerek anti depresan …… isimli ilacı verdin bunu hiç bir sekilde bırakmayıp 1 sene içeceksin dedin o yıllarda antidepresanlar bu kadar yaygın degildi hatta ithal ilaçtı çok da pahalı idi (şimdi çok ucuz). Sözünü tuttum ilacı 1 degil 3 yıl kullandım gercekten saglıgım yavaş yavaş düzelmeye mantığım calışmaya başladı ve eşimden bosandım kızım 15 yaşındaydı ben emekliye ayrılmıştım tekrar ikinci bir işe başlayıp kızımla yeniden bir hayat kurdum kendime yıl 2003 ben  41 yaşında kendim olmayı öğrendim yeniden doğdum çok ama çok çalıştım o güne kadar yaşamadığım maddı zorlukları 41 yasında gördüm beş kuruşsuz kaldım, yılmadım çabaladım kızımı tek başıma okuttum yetiştirdim üniversiteyi bitirip iş hayatına başladığında bende 50 yaşına gelmiştim ikinci kez kendimi emekliye ayırıp iş hayatıma son verdim şimdi gücüm yettiğince seyahat ediyorum etrafıma gülücükler dağıtıp mutlu huzurlu saglıklı bir yasama devam edip kadınlığımın tadını çıkarıyorum Egemen binlerce kere sana teşekkür ederim hayatıma yön verirken bana verdiğin destek için  ha bu arada Egemen hala bana destek veriyor, ne mi yapıyor kadın her yasta kadındır harika bir muayenesi var hafta sonu gördüm kendi gibi dost bir Dermatolog kızıma cilt bakımı yaptı bende bu arada keyifle izleyip kendim için ne yaptırabilirim diye düşündüm ve keyiflendim en kısa zamanda Dermatolog Sevil Hanıma ben de gideceğim çünkü ben bir KADIN ım. 

Sevgiler,

Canan Aktaş

---